Dit jaar was het thema van de Kinderboekenweek ‘Klaar voor de start!’. Sport en spel brengen overwinningen, nederlagen, hoogte- en dieptepunten met zich mee. Sporten is spannend, leerzaam en het vormt ons deels tot wie we zijn. Stof voor mooie verhalen.
De school van mijn negenjarige zoon heeft me gevraagd een aantal schrijfworkshops te verzorgen. Het wordt steeds leuker het plezier in mijn vak over te dragen op anderen. Vooral kinderen zijn hierin zo heerlijk onbevangen. Aansluitend op het thema van de Kinderboekenweek bereiden de kinderen (8-10 jaar en 10-12 jaar) zich voor op de workshop ‘Spelen met Verhalen’. Ze mogen kiezen uit twee ervaringen:
‘Yes, nu voel ik me een echte winnaar!’
‘Hè balen, nu voel ik me een echte verliezer.’
Na een warming-up met diverse oefeningen gaan ze met hun eigen verhaal aan de slag. Twee ochtenden en vier workshops verder liggen er zo’n 80 prachtige verhalen. Met schitterende tekeningen. De veelzijdige creativiteit van de kinderen raakt me. Alles komt langs. Blijdschap, trots, frustratie, verdriet.
Een verhaal schrijven is een flinke stap voor kinderen. Zeker voor de jongsten. Taalbegrip, taalgevoel, woordenschat, fantasie en lef spelen een grote rol. De lengte varieert van één zin tot enkele A4’tjes.
Een jongen van acht kan niet op gang komen. Ik geef hem de tip ‘gewoon’ de hulpvragen te beantwoorden die op het digibord staan. Over de bouwstenen van een verhaal. Later lees ik het resultaat:
bij de atletiek
enkel gekneusd
rennen
papa en mama en twee broertjes
niet goed
verdrietig
thuis
Een verhaal tot de kern teruggebracht. Pure poëzie. Verlies durven benoemen is ook een overwinning.
De danswedstrijd
(en nog een voorbeeld van een meisje, elf jaar)